Μια ευκαιρία ακόμα
Ας δούμε τον παράδεισο όχι σαν μια ζωή χαρισάμενη, όχι ως ένα κάστρο στην άμμο, αλλά ως ένα καταφύγιο που ο καθένας οφείλει να χτίσει. Ανάχωμα στην καθημερινότητα απ΄ όπου θα μπορέσει να δει τις διεξόδους. Τις διεξόδους του βλέμματος από τις καθημερινές πολλαπλές δικτατορίες που δέχεται. Ο παράδεισος ως ένα λευκό φύλλο χαρτί που ξαναανοίγεται μπροστά του χωρίς εμπόδια. Μια ευκαιρία επανάκτησης του καθαρού μυαλού που είχε πριν τον φόβο, μια ευκαιρία να επιστρέψει εκεί σε αυτό που βαθειά πιστεύει και ποθεί για τον κόσμο γύρω του, για τον κόσμο μέσα του.
Μια μικρή ζώνη πνευματικού παραδείσου μέσα στην οποία, μετά από πολλές ταλαιπωρίες και κακουχίες, παλεύει να διακρίνει «το ωραίο» μέσα στους πολλαπλούς κατακερματισμένους και χαμένους παραδείσους γύρω του, ανάμεσα στις πολλαπλές «αλήθειες» των ανθρώπων που εμπλέκονται και συνευρίσκονται σε αυτούς και τους συνδιεκδικούν.
Οι χαμένοι παράδεισοι, ιδωμένοι από την προσωπική ματιά του καθενός ανασυντίθενται σε πνευματικό παράδεισο του μυαλού μας και απεικονίζονται σε αυτόν τον οδηγό. Οδηγός σκέψης, ευκαιρία επαναπροσέγγισης των συμβάντων. Ευκαιρία να οξυγονωθεί εκ νέου το θαμμένο ενδιαφέρον του απλού πολίτη, του καθημερινού περαστικού, για κάτι που συνέβη κάποτε, κάπου γύρω του, και που αυτός ούτε ρωτήθηκε, και για αυτό, ούτε και συμμετείχε ποτέ. Μια ευκαιρία για κατανόηση και γνώση.
Μια ευκαιρία συμμετοχής είναι πάντα μια ευκαιρία… ακόμα: να μην χαθούν τα ψήγματα της δημοκρατίας που έχουν απομείνει στα χέρια μας και στο μυαλό μας. Μια ευκαιρία προτού ο χαμένος παράδεισος εξαπλωθεί ως «ο ενδεδειγμένος τρόπος ζωής» και αλώσει τους μικρούς πολλαπλούς και διαφορετικούς εν δυνάμει πνευματικούς παραδείσους αντίστασης που ο καθένας από μας οφείλει να φέρει.
(για τα «Αγόρια και κορίτσια του αλμυρού νερού» και τον οδηγό της περιοχής του Χαμένου Παραδείσου του Φαληρικού Όρμου, 26/6/2009)
Melinna Kaminari is a writer/photographer
No comments:
Post a Comment